13 kwietnia 2003 roku NIEDZIELA PALMOWA MĘKI PAŃSKIEJ

Moi Drodzy!

Przeżywamy pamiątkę śmierci krzyżowej naszego Zbawiciela.
Chrystus wjechał do Jerozolimy, aby tam umrzeć i zmartwychwstać.
Jest to rocznica okazania największej miłości Boga wobec ludzi i nienawiści człowieka wobec Boga. Jest to pamiątka boju stoczonego między niebem  a piekłem; boju, który zakończył się pozorną klęską, a w rzeczywistości był największym zwycięstwem ; zwycięstwem Boga nad złem.
I jawi się przed naszymi oczami znak tego zwycięstwa  –  krzyż.

Krzyż, który wszystko w sobie streszcza.

Na próżno trudziłby się pisarz,  chcący napisać książkę, która miałaby tylko jedną kartkę i na niej jedno słowo, w którym wyraziłby wszystko. To co było niemożliwe dla pisarza, okazało się możliwe dla Chrystusa. Jest takie słowo. Znamy je. Jest to krzyż.  W tym słowie zawiera się wszystko: Miłość Boga do ludzi i nasza odpowiedź; dzieje stworzenia i odkupienia; życie doczesne i wieczne.

Krzyż  –  to księga Bożej miłości;
               to drzewo, które wydało najwspanialszy owoc – zbawienie;
               to tron, z którego panuje Władca świata;
               to ambona, z której nieustannie On przemawia;
               to klucz otwierający nam niebo;
               to ołtarz przygotowany przez ludzi dla największej Ofiary i Ofiarnika;
               to znak największego triumfu.

W krzyżu cierpienie, w krzyżu zbawienie, w krzyżu miłości nauka.

DOBRANOC.