Chrystus jest najlepszym Nauczycielem.

Moi Drodzy!

Wszedł do synagogi i nauczał.

Przyszedł Chrystus na świat, do nas i dał nam Ewangelię, dał nam naukę Bożą, objawienie nadprzyrodzone, byśmy mogli żyć wiecznie dzięki poznaniu Boga Prawdziwego i dzięki wielkiej miłości tego Boga do nas.

Zanim Chrystus wstąpił do nieba po swojej męce i zmartwychwstaniu, przekazał swoją władzę nauczania i głoszenia Ewangelii przyszłym pokoleniom, Apostołom i ich następcom w Kościele świętym. Kościół nieustannie mówi i doradza, oświeca i ożywia, wskazując wszystkim, możnym tego świata i skromnym, chętnym do słuchania i opornym, na to, co uważa za pożyteczne i konieczne do zbawienia. Każdy chrześcijanin winien zatem dokładać wszelkich starań, by naukę Jezusa Chrystusa dogłębnie poznać, nią żyć; by nie pozwolić się zwieść fałszywym prorokom.

Chrystus mówi: czuwajcie, bo będą się zjawiać fałszywi prorocy. I rzeczywiście tak się dzieje – są wśród nas ludzie, którzy mącą, negują istnieniu Boga i po swojemu chcą rządzić światem nie uznając żadnych ograniczeń moralnych.

Fałszywą nauką, błędnymi światopoglądami usiłują przekreślić wszystko, czego nauczał Chrystus, czego naucza Kościół. Co to jest światopogląd ?

Światem nazywamy Ziemię z wszystkim co się na niej i wokół niej znajduje słowem wszystkie zjawiska, które możemy spostrzec zmysłami. Ponieważ człowiek prócz zmysłów posiada rozum, dlatego nie zadowoli się poznaniem tylko zewnętrznej strony świata, ale pragnie głębiej poznać otaczające go zjawiska. Dlatego człowiek pyta : Co to jest świat ? Z czego się składa ? Jak powstał? Po co istnieje ? i na te pytania szuka odpowiedzi!

Odpowiedź na powyższe pytania nazywamy poglądem na świat, czyli światopoglądem. Poglądy myślicieli na świat są bardzo podzielone, różne, między sobą sprzeczne. Nauka o światopoglądach nie należy do dziedziny wiary, lecz do dziedziny filozofii. Różnica pomiędzy filozofią a wiarą polega na tym, że wiara ma swoje źródło w Bogu, w Jego Objawieniu, które jest zawarte w Piśmie świętym, w tradycji i nauce Kościoła; filozofia natomiast poznaje ten świat wyłącznie rozumem ludzkim.

Stąd też światopoglądy mogą być i są często mylne, fałszywe, ponieważ człowiek może się mylić i jak uczy doświadczenie bardzo często myli się Chrześcijańskimi są te światopoglądy, które uznają objawienie Boże, są zgodne z wiarą chrześcijańską i z nauką Kościoła. Inne są niechrześcijańskie. Światopoglądy wywierają silny wpływ nie tylko na życie prywatne, lecz także na życie publiczne, na politykę, na ustrój państwowy, na całą kulturę ludzką. Dlatego wojny między narodami toczą się nie tylko o ziemię, o prawa narodowe, handel, lecz także o światopoglądy. Twórcami poglądów filozoficznych byli zwykli ludzie, o głębokiej wiedzy i nieprzeciętnych zdolnościach. Twórcą naszego poglądu chrześcijańskiego jest sam Bóg. Bóg jest naszym najlepszym nauczycielem. Idąc za Jego nauką, za Jego wskazaniami, nigdy nie zbłądzimy, gdyż Bóg sam mylić się nie może i niepodobnym jest, by kogoś w błąd wprowadził. Chrystus swoją naukę potwierdzał cudami, aby ci, co Go słuchali uwierzyli. To samo czynili Apostołowie. Chrystus mocno podkreślał w swoim nauczaniu, że więcej należy dbać o duszę niż o ciało, bo dusza jest nieśmiertelna i żyć będzie wiecznie. Dlatego Chrystus, gdy uzdrawiał chorych dokonywał podwójnego cudu:

a) Gdy mówił: Ufaj synu, odpuszczają ci się grzechy twoje – uzdrowił duszę.
b) A potem mówi: Wstań, weźmij loże swoje i idź do domu – uzdrawia ciało.

Chory wstawał, brał łoże i szedł do domu, chwaląc Boga, a rzesze słuchające Jezusa, ulękły się i oddały chwalę Bogu.

Człowiek jako istota materialna, cielesna, jest pod względem przestrzennym i czasowym, znikomym tylko stworzeniem, na wzór świata zwierzęcego. Duchem zaś przewyższa cały świat widzialny i przeżyje dzieje wszechświata.

Tego stanu rzeczy nie zmieniła i nie odebrała człowiekowi nauka współczesna. Chrystus przez 3 lata nauczał, a później przekazał władzę nauczania Apostołom i ich następcom. Chrystus powiedział: „Idąc tedy nauczajcie wszystkie narody… Ucząc je zachowywać wszystko cokolwiek wam przekazałem”.

Chrystus powołał 12 Apostołów i rozesłał ich po dwóch. 12-stu, by reprezentowali 12 pokoleń izraelskich. Po dwóch, z tego względu, albowiem świadectwo dwóch w starożytności było uważane za świadectwo najwiarygodniejsze.

Apostoł – z języka greckiego to posłaniec. Apostolstwo – to posłannictwo. Sobór Watykański II uczy, że każdy chrześcijanin powinien być apostołem nauki Jezusa Chrystusa. Czym jest apostolstwo ? Najkrócej można powiedzieć, że Bóg posyła człowieka do człowieka: z dobrym słowem, z dobrym czynem,

Z dobrym przykładem, posyła go, aby człowiek człowiekowi Boga udzielał, aby człowiek człowiekowi Boga przybliżał.

Papież Pius XI mówił: „Niepokoi nas to, że kapłani nie mogą podołać licznym potrzebom naszych czasów, bądź to z powodu małej ich liczby, bądź to z innych przyczyn, dlatego wielce konieczną jest rzeczą, aby apostołami stali się dzisiaj wszyscy wierni Kościoła Jezusowego. Przecież wszyscy jesteśmy Kościołem i wszyscy za Kościół odpowiadamy. Wszystkim nam powinno ciążyć na sercu, aby prawda Chrystusowa, którą głosi Kościół rozkrzewiała się szeroko w całym świecie. Będziemy apostołami, każdy z nas, gdy wypełniać będziemy, na co dzień, obowiązki względem Boga: codzienna modlitwa, coniedzielna Msza święta, jak najczęstsza Komunia święta, oraz wypełniać będziemy przykazanie miłości, innymi słowy, dla bliźnich będziemy jak ten chleb powszedni. Chlebem powszednim niech będzie: apostolstwo modlitwy, apostolstwo słowa i apostolstwo dobrych uczynków.

Jeżeli wypełnimy przykazanie miłości względem Boga i swoich bliźnich, tym samym wypełniamy swoje powołanie chrześcijańskie, rodzinne, obywatelskie i równocześnie jesteśmy apostołami Chrystusa, bo wypełniamy Jego wolę i wprowadzamy w czyn Jego naukę. Słowa Chrystusa, które słyszeliśmy dzisiaj w Ewangelii: Idźcie, oto was posyłam…skierowane są do każdego z nas, bo żniwo jest wielkie, a robotników coraz mniej i mniej.

Szczęść Boże.